Wat als Vincent van Gogh plotseling langs je huis loopt?

Een nacht in het begin van 1888, de 34-jarige Vincent dwarrelt door de Parijse lanen. Beschonken en besmeurd, met een sterk alcoholisch getint drankje, genaamd Absint, gaat hij op zoek naar zijn slaapplekje. Hij grijpt naar zijn vuurtje in zijn binnenzak en steekt een lange cilindervormige sigqret aan.

Alcohol en tabak , Vincents beste vrienden, tegelijk zijn ergste vijanden. Op een miraculeuze wijze slaagt hij erin zijn kamer te vinden. Hij hoopt dat de slaap en rust en goed zal doen.

Maar hij kan de slaap niet vatten. Zijn pijnlijke keel speelt op en vraagt Vincents aandacht. De koorts giert door zijn lichaam, met hoofdpijn, kippenvel en rillingen van de koude als gevolg. Een ondraaglijke weersomslag, die tot en met de middag bleef duren. Vincent realiseert zich dat hij het hier niet meer langer kan volhouden en maakt een drastische beslissing. Parijs is hem te groot, te gevaarlijk, te koud en te benauwd. Daarbij spookt er al een tijdje in zijn hoofd om een utopische kunstkolonie op te richten, iets dat volgens hem in Parijs niet meer mogelijk is. Hij wil weg, maar waar naartoe? Een bevriende schilder vertelde Van Gogh ooit over de bijzonder lichtval in Zuid-Frankrijk. Het zuiden van Frankrijk. Van Gogh vat het plan op om een nieuwe kunstkolonie te stichten, op een plek door hem, Van Gogh, uitgekozen. Welke stad zou hiervoor het meest geschikt zijn?

Arles. Eind februari 1888, Vincent verlaat Parijs en zijn voltooide schilderijen en vertrekt naar Arles. Hij nestelt zich in een kamer in het hotel-restaurant “Carrel”. Vincent beschreef Arles als “iets anders”, een exotisch wereldje op zichzelf. Het lokale landschap, de prachtige lucht en het felle licht betoverde hem zodanig, dat zijn kunst veranderde en hij in Arles enkele van zijn meeste bekende schilderijen voltooide, waaronder het bekende zelfportret, 'Het Gele Huis', 'Caféterras bij Nacht', de 'Zonnebloemen' en last but not least: de kamer van Vincent van Gogh!